Nie, w zaden sposob. Nazwa DozoR zostala wybrana ze wzgledu na skojarzenia z adrenalina, zolnierzami strazy granicznej, noca.

Tradycyjny DozoR to silnie oddzialywujace na wyobraznie i podnoszace adrenaline polaczenie gier Зарница, Fort Boyard oraz Что? Где? Когда?. Druzyny, skladajace sie ze sztabu i kilku pojazdow, wyposazone w latarki, notebooki, telefony komorkowe, GPRS i polaczenie internetowe, od dziesiatej wieczorem w sobote do siodmej rano nastepnego dnia wspolzawodnicza ze soba – ktora druzyna szybciej odgadnie lokalizacje w miescie, zaszyfrowana w zagadkach otrzymanych za posrednictwem Internetu, dotrze do tego miejsca samochodem i odnajdzie w nim drogocenny kod, ktory umozliwia przejscie na kolejny poziom gry.
Cel gry: przejsc 10 poziomow, rozwiazujac zagadki- lamiglowki, i odnalezc zaszyfrowane kody, ktore moga znajdowac sie wszedzie: od wejscia do domu mieszkalnego, do ktorego jeszcze trzeba sie dostac, do zniszczonych budynkow, szop. Gracze nie wiedza, gdzie ich wiatr poniesie. Zwycieza druzyna, ktora wykona wszystkie zadania jako pierwsza.

11 czerwca 2007 roku minely 2 lata od powstania projektu gry DozoR. Gra zdazyla juz wciagnac mieszkancow ponad 100 miast z 4 roznych krajow. Okolo 400 000 ludzi – ludnosc duzego miasta – juz sprawdzilo swoje sily w ferworze poszukiwania ukrytych kodow w miescie noca, lamalo sobie glowy nad pomyslowymi zagadkami stworzonymi przez organizatorow. Co sobote w samej Rosji okolo 8000 samochodow wyjezdza na oswietlone ulice, na ktorych rozgrywa sie DozoR, aby rozwiazac zagadke szybciej niz wszyscy pozostali, przyjechac na miejsce i odnalezc KOD.

DozoR cieszy sie duza popularnoscia wsrod roznych ludzi: graja studenci wszystkich szkol wyzszych, ich wykladowcy, dziekani; top menedzerowie wszystkich szczebli, az do dyrektorow. W firmach handlowych graja cale zalogi, graja dziennikarze, specjalisci z branzy reklamowej i inne tworcze osoby; graja wojskowi roznego stopnia i rangi, graja politycy i urzednicy panstwowi.

DozoR – gra ma korzysci spoleczne. Gra jest bardzo dynamiczna, poznawcza i rozrywkowa. Odgadujac zaszyfrowane miejsca, gracze rozwijaja swoja erudycje, ucza sie myslenia zespolowego, trenuja stosowanie strategii i taktyki dzialan.
Grajac w DozoR mozna lepiej poznac swoje miasto, jego historie, jego mieszkancow oraz ich zwyczaje. W grze wszystko odbywa sie jak w zyciu: rozwija sie zdolnosci komunikatywne, znajduje wyjscie z trudnych sytuacji.
Obmyslajac zadania do gry, organizatorzy stawiaja sobie za cel zwrocenie uwagi mieszkancow i decydentow na liczne opuszczone i nieukonczone obiekty, ktore nie tylko psuja wizerunek miasta, pozbawiajac go uroku estetycznego, ale takze sa niebezpieczne dla zdrowia moralnego i fizycznego obywateli.

Chca pokazac ludziom inne zycie, opowiedziec o nowych i interesujacych miejscach w miescie, w ktorym sie mieszka (lub, na odwrot, o starych i zapomnianych, ale nie mniej interesujacych); odciagnac ludzi od bezcelowego spedzania czasu w klubach i wlewania w siebie alkoholu; wprowadajac do zycia energie i ciekawosc.
Grajac, uczestnicy rozwijaja swoje nawyki, ktore pozniej wykorzystuja w swoim zyciu zawodowym, co z kolei wplywa na dobrobyt miasta, kraju i swiata.

Zadania sa tworzone z mysla o tym, aby mozna je bylo wykonac w sposob zgodny z prawem. Przeciez nie jest zabronione przebywanie noca w miescie.